سابقه ساخت خرقه و پارچه در جمهوری اسلامی ایران به پیشین از اسلام برمیگردد که به پادشاهی هفتواد در بم منسوب شده شده است . در آن عصر سه جور لباس و پارچه از ابریشم تهیه و تنظیم می‌شده‌است .
مدل اولیه دیبا بوده که به لباس ابریشمی معمولی رنگی گفته می‌شده‌است . گونه دوم مغایر گفته لغتنامه پزشک معالج معین پرنیان بود که به خرقه ابریشمی یک سری رنگ و اکثر تایم ها هفت رنگ اطلاق می‌شده که در برخی مورد ها دارای طرح گل بین پارچه نیز بوده‌است . مدل سوم و کاملاً درباری اهل ایران پرند بوده‌است که به پارچه رنگین ابریشمی و دارای طرح‌های حاشیه‌ای گفته می‌شده و منحصر به فرد قبیله امپراطوری اهل ایران بوده‌است . اولی کارگاه ابریشم کشی در جمهوری اسلامی ایران نخستین توشه میانه قرن نوزدهم در دوران سلطنت ناصر الدین پادشاه به وسیلهٔ یکی سرمایه داران گیلان به نام آقا محمد خان رشتی درقریه برکاده رشت بنا شد که فعالیت آن بعد از دوران کوتاهی متوقف شوید . در نهایی سال سلطنت ناصرالدین شاه یکی دیگر از تجار لبریز نام و ترسیم گیلان به نام حاج امین‌الضرب غالب شد در توان دانش فنی آن روز کارخانه ابریشم کشی مجهزی با به کار گیری از ماشین آلات فرانسوی درشهر رشت ساخت نماید , و با به کار گیری از مدیران بازرگانی دیبلت ( debblet ) فرانسوی انحصار تأسیس آن را به دوران زمانی ۲۰ سال به دست آورد این کارخانه با نیروی کارگران اهل ایران تعدادی سال با موفقیت به ابریشم‌کشی و ساخت کالا باکیفیت مورد قبول بازارهای بین‌المللی پرداخت ولی عاقبت مسائل اجتماعی و ناسازگاری‌های دو فرهنگ وتمدن شرق و غرب آن را به تعطیلی کشاند . این مکان اکنون به صورت یک باغ رها شده‌است و همینطور پناهگاه طیوران مهاجر است که چندین ساختمان کهن در آن وجود دارد .
درباره این سایت